Μέθοδοι Διαχείρισης του Oικοτουρισμού και του Τουρισμού σε Προστατευόμενες Περιοχές
O τουρισμός και ειδικά ο οικοτουρισμός αποτελεί μια από τις δραστηριότητες που μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο όχι μόνο στην ανάδειξη αλλά και στην οικονομική αναζωογόνηση των προστατευόμενων περιοχών. Υπολογίζεται ότι ένα ποσοστό που κυμαίνεται από 40%-60% του συνολικού διεθνούς τουρισμού έχει ως αντικείμενο περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Το ποσοστό αυτό αυξάνεται εάν οι οικο-προορισμοί συνδυαστούν με ιστορικά ή πολιτιστικά μνημεία. Ο οικοτουρισμός για την Ελλάδα είναι μια «νέα» πρόκληση. Όχι μόνο γιατί μπορεί να αναδιανείμει το τουριστικό προϊόν της χώρας και σε περιοχές που μέχρι σήμερα δεν αποτελούν τουριστικούς προορισμούς, αλλά κυρίως γιατί μπορεί να προ(σ)καλέσει νέας ποιότητας τουριστικό ρεύμα στη χώρα. Ο οικοτουρισμός δεν είναι πανάκεια. Είναι όμως ένα πολύ καλό εργαλείο για την ανάδειξη και την ανάπτυξη μίας περιοχής το οποίο θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί σωστά και κυρίως με σύνεση. Σε αντίθετη περίπτωση μπορεί να επιφέρει τελείως αρνητικά αποτελέσματα. Η φέρουσα ικανότητα και η διαχείριση των επισκεπτών αποτελούν ορισμένα μόνο από τα ζητήματα που πρέπει να ληφθούν υπόψη. Στο τεύχος αυτό γίνεται προσπάθεια να καταγραφούν οι σχετικές εμπειρίες του WWF ώστε να χρησιμεύσουν και να βοηθήσουν τις διαχειριστικές αρχές των προστατευόμενων περιοχών να αναπτύξουν με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα τις πρωτοβουλίες τους σε αυτόν τον τομέα.
- Εκδότης: Yπουργείο Περιβάλλοντος Xωροταξίας & Δημοσίων Έργων
- Δημιουργός: Σβορώνου Ελένη
- Πηγή: WWF Ελλάς
- Ιστότοπος: http://www.wwf.gr/images/pdfs/ecos.pdf
- Γλώσσα: Ελληνική
- Άδεια Χρήσης: Ελεύθερη χρήση/διανομή (public domain - open access)
- Έτος: 2003
- Βιβλιογραφία: Σβορώνου Ελένη. 2003. Μέθοδοι Διαχείρισης του Oικοτουρισμού και του Τουρισμού σε Προστατευόμενες Περιοχές. WWF και Yπουργείο Περιβάλλοντος Xωροταξίας & Δημοσίων Έργων. Αθήνα. 142 σ.
