Διαδικτυακή Πύλη Συνεργασίας Για Τα Δάση

Management goals and ecosystem functions such as biodiversity conservation can be met in both set-aside forest reserves and off-reserve forests. The major argument for well developed and protected forest reserves is the increase of alpha-diversity with extended succession periods and turn-over cycles. However, the establishment of new protected areas is limited due to space and competing management goals. Trade-offs have to be made where such conflicts of interest occur. Accordingly, emphasis is shifted towards integrating rare forest biotopes and structural attributes into production forests. Forests in Central Europe are often managed on the basis of silvicultural principles with high forest management standards. Integrative forest management aims to maximize the cross-section between the different main functions of modern forestry: production, protection and conservation. The area of synergy, however, is limited and a certain amount of exclusive area is needed to guarantee different ecosystem functions. The present volume contains a compilation of the results of the research project Integrate. Based on the contributions from more than seventy renowned scientists in this field, Integrate has attempted to make available the most recent knowledge and the best international scientific expertise on the complex relationships, trade-offs and emerging challenges regarding the integration of forest biodiversity conservation into forest management.

Silvicultural practices are generally developed to meet societal objectives given the constraints of the site. This simple premise is a foundation of modern silviculture. However, silviculture may vary for other reasons related to cultural factors. This paper reviews the differences in silviculture in the twelve countries that comprise southeastern Europe, an area that includes a variety of cultures, and a complex history. The silviculture generally follows three models: coppice systems that are largely unregulated, even-aged stands that include former coppice stands and other reforested sites, and systems to develop and maintain complex stand structures. Plantation management is not common. Cultural and historic drivers have affected the development of silviculture in this region. Additional drivers include forest access, the importance of wood for fuel, and proximity to central Europe. It is anticipated that European Union membership of countries in the region will lead to greater regional and international exchange and cooperation in the future.

Η συμμετοχή του κοινού θεωρείται σημαντικό στοιχείο της δημοκρατίας. Σκοπός του παρόντος άρθρου είναι να αξιολογήσει συμμετοχικές προσεγγίσεις στις διαδικασίες διαμόρφωσης στρατηγικών δασικών εγγράφων και σχεδίων δασικής διαχείρισης στη Σλοβακία. Προκειμένου να παρουσιάσουμε το πλαίσιο στο οποίο εφαρμόζεται η συμμετοχή του κοινού στη δασοκομία, περιγράφουμε τους κανόνες σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο για τα δάση. Το εθνικό παράδειγμα παρουσιάζεται για την περίπτωση της διατύπωσης του Εθνικού Δασικού Προγράμματος, όπου το πεδίο εφαρμογής των μονάδων διαχείρισης δασών καλύπτεται από τη διαδικασία επεξεργασίας και υιοθέτησης των Σχεδίων Διαχείρισης Δασών. Τα εμπειρικά ευρήματα των δεδομένων των δασικών αρχών καταδεικνύουν ότι η συμμετοχή εξακολουθεί να είναι πολύ επίσημη. Οι πιο συνηθισμένοι φορείς είναι οι δημόσιες αρχές που εκπροσωπούνται από τους επίσημους εκπροσώπους τους και οι πλέον δραστήριοι φορείς εκτός από τους ιδιοκτήτες δασών ή τους διαχειριστές είναι περιβαλλοντικές ομάδες ενδιαφέροντος. Για να ενισχυθεί η συμμετοχική διαδικασία στον αειφόρο δασικό σχεδιασμό, απαιτούνται όχι μόνο αλλαγές στη νομοθεσία αλλά και αύξηση της ευαισθητοποίησης του κοινού σχετικά με τη σημασία των δασικών πόρων.