Διαδικτυακή Πύλη Συνεργασίας Για Τα Δάση

Silvicultural practices are generally developed to meet societal objectives given the constraints of the site. This simple premise is a foundation of modern silviculture. However, silviculture may vary for other reasons related to cultural factors. This paper reviews the differences in silviculture in the twelve countries that comprise southeastern Europe, an area that includes a variety of cultures, and a complex history. The silviculture generally follows three models: coppice systems that are largely unregulated, even-aged stands that include former coppice stands and other reforested sites, and systems to develop and maintain complex stand structures. Plantation management is not common. Cultural and historic drivers have affected the development of silviculture in this region. Additional drivers include forest access, the importance of wood for fuel, and proximity to central Europe. It is anticipated that European Union membership of countries in the region will lead to greater regional and international exchange and cooperation in the future.

Η συμμετοχή του κοινού θεωρείται σημαντικό στοιχείο της δημοκρατίας. Σκοπός του παρόντος άρθρου είναι να αξιολογήσει συμμετοχικές προσεγγίσεις στις διαδικασίες διαμόρφωσης στρατηγικών δασικών εγγράφων και σχεδίων δασικής διαχείρισης στη Σλοβακία. Προκειμένου να παρουσιάσουμε το πλαίσιο στο οποίο εφαρμόζεται η συμμετοχή του κοινού στη δασοκομία, περιγράφουμε τους κανόνες σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο για τα δάση. Το εθνικό παράδειγμα παρουσιάζεται για την περίπτωση της διατύπωσης του Εθνικού Δασικού Προγράμματος, όπου το πεδίο εφαρμογής των μονάδων διαχείρισης δασών καλύπτεται από τη διαδικασία επεξεργασίας και υιοθέτησης των Σχεδίων Διαχείρισης Δασών. Τα εμπειρικά ευρήματα των δεδομένων των δασικών αρχών καταδεικνύουν ότι η συμμετοχή εξακολουθεί να είναι πολύ επίσημη. Οι πιο συνηθισμένοι φορείς είναι οι δημόσιες αρχές που εκπροσωπούνται από τους επίσημους εκπροσώπους τους και οι πλέον δραστήριοι φορείς εκτός από τους ιδιοκτήτες δασών ή τους διαχειριστές είναι περιβαλλοντικές ομάδες ενδιαφέροντος. Για να ενισχυθεί η συμμετοχική διαδικασία στον αειφόρο δασικό σχεδιασμό, απαιτούνται όχι μόνο αλλαγές στη νομοθεσία αλλά και αύξηση της ευαισθητοποίησης του κοινού σχετικά με τη σημασία των δασικών πόρων.

The knowledge about the impact of selection silviculture on deadwood components is fairly scarce. This study compared two Dinaric old-growth forests (OGFs) with adjacent managed forests (MFs) in which the single-tree selection system has been applied for a century. The comparisons were made in terms of the current amounts of coarse woody debris (CWD), distribution of its decay stages, and diameter structure of different CWD types (snags, logs, stumps). The relationship between the volume of live and dead trees was also examined. In both OGFs and MFs, the most snags were found in the third decay stage, while the volume of logs and stumps increased from the first to fifth decay class. The study showed the clear advantage of OGFs over adjacent selection MFs in terms of CWD volume, whereas the basal area of live trees and growing stock were not always reliable indicators for distinguishing between MFs and OGFs. The diameter distribution of individual CWD types (snags, logs, stumps) also differed significantly between selection MFs and OGFs in all tested pairs. This fact, along with the significant differences in CWD volume, indicates that selection silviculture should be amended to incorporate practices that ensure more natural management of deadwood components.

The conservation of ecological processes should be recognized as a further and most vital step in the conservation movement, going beyond species and habitat preservation. This cannot be achieved without a comprehensive understanding of the operation of ecosystems as dynamic entities. Presently, our knowledge of particular ecosystems is inadequate for the  detailed conservation management of ecological patterns and processes. In view of the exponentially increasing threats to natural and semi-natural ecosystems, it is imperative to ensure long term, systematic  monitoring and experimental manipulation of ecological processes, and to integrate dynamic process­ oriented   thinking   as  part  of  any  conservation, management or development programme.  These are the major challenges facing both  ecologists and conservationists.